Frank Vandenbroucke

Het verdict van het hof van beroep van Gent in de zaak VDB lacht er niet om : " Een superboete van 250.000 euro." Of drie maanden cel. Alleszins, dat in theorie. Gerechtsjournalist José Masschelin vertelde vandaag in De zevende dag dat drie maanden cel geen optie is, VDB moet betalen.

Waarom ?

- "De boete van 250.000 euro is de hoofdstraf. Dus moet hij dat geld betalen, als hij dat heeft."

- "En aangezien hij nog een huis kan verkopen, zal het gerecht er alles aan doen om het geld opeisen. "

Het gerecht zal kortom alles in het werk stellen om de 250.000 euro te innen, omdat, zo oordeelt het gerecht, het enige punt waar ze VDB nog kunnen raken het financiële is. VDB werd immers door een gerechtspsychiater, na een diepgaand onderzoek van twee uur, omschreven als een "karaktergestoorde en een drugsverslaafde " . Een alternatieve straf, zoals de voorheen geopperde werkstraf, zou volgens het hof van beroep niet geschikt zijn voor de hoogmoedige VDB.

Frank Vandenbroucke reageerde uiteraard verbolgen op de uitspraak. Niet in het minst omdat hij reeds voor dezelfde feiten door de Disciplinaire Commissie van de Vlaamse Gemeenschap al voor 6 maanden was geschorst. Het hof oordeelde nu namelijk dat het Vlaamse dopingdecreet niet van toepassing is op VDB, omdat hij de producten niet in huis had om de Omloop Het Volk voor te bereiden, maar om ze enkel en alleen te gebruiken omwille van het feit dat hij nu eenmaal verslaafd is aan die producten. Vandaar, "drugsverslaafde".

Waarom eiste het hof van beroep een dergelijke buitenproportionele boete dan ?

Omdat het hof Frank Vandebroucke naast een drugsverslaafde ook als een drugsdealer beschouwt. Hij wordt beschouwd als een persoon die drugs invoert en bezit, en ook verslaafd is aan drugs. Het feit dat hij ook een wielrenner is wordt als een bijkomstigheid gezien.

En daar wringt nu net het schoentje.

Wanneer VDB tevens ook als een drugsdealer wordt gezien, dan moet er toch een onderzoek worden verricht naar het mogelijke vermogensvoordeel dat hij maakte met de handel in verboden middelen. Dan moet er toch absolute zekerheid zijn van het feit dat VDB überhaupt een handeltje heeft opgezet, en aardig wat winst maakte. Die zekerheid is er niet, het hof gaat er van uit dat de hoeveelheden die ze aantroffen, in februari 2002, van die omvang was dat er wel sprake moet geweest zijn van het handelen van die verboden middelen, naast het persoonlijk gebruik. Hoe men precies tot het bedrag 250.000 euro kwam is onbekend.

De enige voor de hand liggende reden voor een dergelijk hoog bedrag is een afrekening met VDB, een psychische afrekening, letterlijk, waar men denkt VDB voorgoed te treffen op de enige plaats waar hij nog voelen kan, de geldbeugel. Een absoluut verkeerd signaal naar VDB, de buitenwereld, want een ' karaktergestoorde en drugsverslaafde' hoeft niet meer in therapie, is niet hulpbehoevend, nee, hij moet volledig gepluimd, want laat nou net z'n geld het enige zijn waar het gerecht oog voor had. De uitspraak van het hof was er louter één van puur geldgewin op het hoofd van een toevallige martelaar die ook nog eens toevallig wielrenner is.

Of was.